Καθώς γίνομαι μια νέα Ηρωίδα

---

Οι συναντήσεις μας φτάνουν προς το τέλος. Οι γυναίκες, πιο πλούσιες και διαφορετικές, μας θυμίζουν το ταξίδι της πεταλούδας που μεταμορφώνεται από κάμπια σε μια όμορφη και θαυμάσια ύπαρξη. Σύμφωνα με τα δικά τους λόγια ήταν στην αρχή αμήχανες, ανήσυχες, δύσπιστες, κλειστές, αγχωμένες, “τρελαμένες”. Αλλά με την επιθυμία να μάθουν, να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και η μία την άλλη και να μεταμορφωθούν. Τα σποράκια φύτρωσαν και τα λουλούδια άνθισαν, κάθε ένα διαφορετικό, κάθε ένα με άλλα χρώματα, άλλο σχήμα.

Το δικό μας ταξίδι, είχε την ιδιαιτερότητα ότι έγινε μέσα από τις οθόνες των υπολογιστών μας. Αυτό φάνηκε παράξενο στην αρχή, αλλά για όλες ήταν μια ενδυνάμωση και μια παρηγοριά στις δύσκολες συνθήκες φυσικής αποστασιοποίησης που δημιούργησε η πανδημία με τον covid-19. Όσο γνωριζόμασταν καλύτερα, το μοίρασμα γινόταν πιο πλούσιο, οι καρδιές άνοιξαν, οι άμυνες και οι δυσκολίες μειώθηκαν. Καθεμία, βρήκε τη δική της θέση στην ομάδα και είδε τη ζωή της με νέα ματιά.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν δυσκολίες. Διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε ότι μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά ουσιαστικά θέματα όπως η πίστη στο Θεό ή οι πολιτικές μας πεποιθήσεις. Αλλά από τις συγκρούσεις οι νέες Ηρωίδες βγήκαν ενδυναμωμένες, με ανοχή στο διαφορετικό, πιο δεμένες μεταξύ τους.

Πηγή έμπνευσης ήταν οι Ηρωίδες που είχαν επιλέξει οι συντονιστές, αλλά και η μία για την άλλη, καθώς και ο ίδιος τους ο εαυτός. Μέσα από τα παραδείγματα γνωστών γυναικών, αναγνώρισαν τις δυσκολίες τους, τις αναποδιές που έζησαν, αλλά και των αγώνα των γυναικών  αυτών για τα δικαιώματά τους και τα δικαιώματα της κοινωνίας ευρύτερα. Κάθε μια ταυτιζόταν με μια άλλη Ηρωίδα, όλες όμως έπαιξαν το ρόλο τους στη μεταμόρφωση των νέων Ηρωίδων.

Αυτό όμως που φάνηκε να είναι πιο σημαντικό ήταν οι βιωματικές ασκήσεις, «η βουτιά στο μέσα μας» για να μιλήσουμε με τα δικά τους λόγια. Και κυρίως αυτές που τις βοήθησαν να γνωρίσουν τον εαυτό τους ή να δημιουργήσουν οι ίδιες και να νιώσουν πώς είναι να ζωγραφίζεις ή να γράφεις δημιουργικά κάτι που θα μοιραστείς με άλλους, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του λόγου και της φαντασίας. «Η καλλιτεχνική δημιουργικότητα στην περίπτωση της γραφής έγκειται στην ίδια την πράξη της γραφής, η οποία ξεπερνά τα όρια και τη λειτουργία της απλής επικοινωνίας. Δηλαδή έμφαση δίνεται στον προσδιοριστικό όρο «δημιουργική», ο οποίος παραπέμπει σε διαφορετικά πρότυπα ή αισθητικού χαρακτήρα χρήσεις της γραφής. Στη δημιουργική γραφή, ο συγγραφέας εκφράζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αντιδράσεις και τις στάσεις του απέναντι στις εμπειρίες τις οποίες βιώνει» (1).

Με τη χαλάρωση του lockdown επιθυμούν να συναντηθούμε και ν’ αγκαλιαστούμε, να κάνουμε μια μεγάλη γιορτή, ν’ ακούσουμε μουσική, να κρατήσουμε και ν’ απελευθερώσουμε στον ουρανό μπαλόνια, να φάμε πίττες και γλυκά.

Ήδη έχουν δημιουργηθεί φιλίες και πιστεύουμε ότι υπάρχει δυνατότητα να κρατήσουν στο χρόνο.

Κλείνοντας, ας ακούσουμε τη δική τους φωνή:

Για το ταξίδι μου με την ομάδα.

Όλα τώρα είναι νέα και έτοιμα 

για ένα καινούργιο ταξίδι.

Αυτό μαζί σας μου έμαθε πολλά.

Έγινα πιο ταπεινή αλλά και πιο δυνατή.

Έγινα καλύτερη προσκυνητής

της ομορφιάς, της διαφορετικότητας, των αντιθέτων.

Είμαι έτοιμη για έναν άλλο πηγαιμό,

για μιαν άλλη Ιθάκη.

Και φοβάμαι, αλλά δεν φοβάμαι!

Εύη Μυλωνάκη

Πηγές:

Θεραπεία μέσω της ποίησης και Θεραπευτική Δημιουργική Γραφή, σελ. 201, Νικόλαος Τσέργας, εκδ. Gutenberg